урвалте

урвалте

1. подол, пола; нижний край одежды

Ужга урвалте пола шубы;

халат урвалте подол халата;

урвалте гыч кучаш держать за подол;

урвалтеш тасмам кучаш пришить по подолу ленту.

Урвалтышт шонанпылым пижыктен шындыме гай коеш. [/i]В. Любимов.[/i] Подолы у них выглядят так, словно пришили радугу.

(Овоп) ош шовыр урвалтыж дене шӱргыжым ӱштылеш. [/i]Д. Орай.[/i] Овоп вытирает лицо полой белого шабура.

2. перен. поэт. подол; нижний край, нижняя часть чего-л.

Куэрын ош урвалтыже белый подол берёзовой рощи.

Тушто кажне чашкер ужар урвалтешыже шылта. [/i]М. Айгильдин.[/i] Там каждая чаща спрячет под своим зелёным подолом.

Идиоматические выражения:

– ава урвалтеш кержалт кошташ, ава урвалтым кучен кошташ

– урвалте йымач

– урвалте мучаш тӱр

– ӱдырамаш урвалтым руалткалаш